En sık el parmaklarında, özellikle de tırnak altında görülür. Şiddetli ağrı, hassasiyet, morarma ve nabız atımı hissi gibi belirtilere neden olabilir. Nadiren kulak, göğüs kafesi, iç organlar veya baş ve boyun bölgesinde de gelişebilir. Glomus tümörü çok ender görülen bir hastalıktır ve genellikle 20-40 yaş arası kişilerde ortaya çıkar. Kalıtsal bir hastalık olan nörofibromatoz tip 1 ile ilişkili bir risk faktörü vardır. Glomus tümörünün tanısı fizik muayene ve görüntüleme yöntemleri ile konulur. Tedavisi ise cerrahi olarak tümörün tamamen çıkarılmasıdır. Lazer veya skleroterapi gibi diğer tedavi seçenekleri de mevcuttur. Glomus tümörü iyi huylu bir tümör olmasına rağmen, tedavi edilmediği takdirde büyüyerek etrafındaki hayati yapılara zarar verebilir. Bu nedenle erken tanı ve tedavi önemlidir. Bu yazıda glomus tümörü hakkında merak edilenleri sizler için derledik.
Glomus tümörü, glomus adı verilen küçük organcıklardan kaynaklanan iyi huylu bir tümördür. Glomuslar, kan damarlarına yapışık olan, kan basıncını ve sıcaklığını algılayan ve düzenleyen organcıklardır. Glomus tümörleri, glomuslardaki düz kas hücrelerinin aşırı çoğalması sonucu oluşur. Glomus tümörleri en sık el parmaklarında, özellikle de tırnak altında görülür. Tırnak altında gelişen glomus tümörleri kırmızımsı-mavi renkte, yuvarlak ve katı kitlelerdir. Çok küçük olmalarına rağmen, yapılarındaki düz kasların kasılması nedeniyle şiddetli ağrılara yol açabilirler. Ağrı genellikle soğukla veya basınçla tetiklenir. Glomus tümörleri çok nadir görülür ve her iki cinsiyette de eşit sıklıktadır. En çok 20-40 yaş arası kişilerde ortaya çıkar. Glomus tümörleri ile ilişkili en önemli risk faktörü nörofibromatoz tip 1 hastalığıdır. Nörofibromatoz tip 1, sinir hücrelerinde iyi huylu tümörlerin geliştiği kalıtsal bir hastalıktır.
Glomus tümörünün en önemli belirtisi ağrıdır. Ağrı, dokunma veya soğuk hava ile artar. Tırnak altında gelişen tümörlerde morarma, hassasiyet ve şişlik de görülebilir. Kulakta gelişen tümörlerde ise kulak çınlaması, işitme kaybı veya baş dönmesi olabilir. Glomus tümörü olan kişilerde diğer belirtiler şunlar olabilir:
Glomus tümörünün teşhisi genellikle fizik muayene ve görüntüleme testleri ile konulur. Fizik muayenede doktor, tümörün bulunduğu bölgeye basınç uygulayarak veya soğuk bir cisimle uyararak ağrıyı tetikler. Görüntüleme testleri arasında ultrason, manyetik rezonans (MR) veya bilgisayarlı tomografi (BT) gibi yöntemler kullanılabilir. Bu testler, tümörün yerini, boyutunu, şeklini ve etrafındaki dokularla ilişkisini gösterir. Bazı durumlarda, tümörün iyi veya kötü huylu olup olmadığını anlamak için biyopsi yapılabilir. Biyopsi, tümörden alınan küçük bir doku parçasının mikroskop altında incelenmesidir9.
Glomus tümörünün tedavisi genellikle cerrahi olarak tümörün tamamen çıkarılmasıdır. Cerrahi sırasında, doktor tümörü ve çevreleyen sağlıklı dokuyu mümkün olduğunca korumaya çalışır. Cerrahi sonrası komplikasyonlar arasında enfeksiyon, kanama, sinir hasarı veya tümörün tekrarlaması sayılabilir. Cerrahi dışında, lazer veya skleroterapi gibi diğer tedavi seçenekleri de mevcuttur. Lazer, tümörü ısı ile yakarak yok eder. Skleroterapi, tümöre giden damarları özel bir madde verilerek tıkanır. Bu yöntemler, daha çok ağrıyı azaltmak ve tümörün tekrar ortaya çıkmasını engellemek amacıyla yapılır. Glomus tümörü iyi huylu bir tümör olmasına rağmen, tedavi edilmediği takdirde büyüyerek etrafındaki hayati yapılara zarar verebilir. Bu nedenle erken tanı ve tedavi önemlidir.
Glomus tümörü hakkında son gelişmeler, hastalığın tanı ve tedavisinde yeni yöntemlerin geliştirilmesi yönündedir. Örneğin, glomus tümörünün genetik yapısının incelenmesi, hastalığın nedenlerini ve risk faktörlerini daha iyi anlamayı sağlayabilir. Ayrıca, glomus tümörünün moleküler özelliklerinin belirlenmesi, hastalığın ilerleyişini ve tedaviye yanıtını öngörmeye yardımcı olabilir. Bu sayede, hastalara daha kişiselleştirilmiş ve etkili bir tedavi sunulabilir.
(Haber Merkezi)
