Ezber ve tatsız açıklamalar üzerine bir tartışma

Kurumlar, kuruluşlar ile onları temsil eden kişiler; özel gün ve haftalarda, hatta bazen de bir olay karşısında, meydanlarda bir araya gelerek, mevzu bahis konuya ilişkin 1-2 kelam sarf ederler.

Basının pek alışkın olduğu bu durum, -hiç de şaşılamayacak bir şekilde- konuyla alakası olmayan kimseler için ilgi çekici değildir. Yine de şehir için kayda değerdir ve tarihsel arşiv için fotoğraflar çekilir, metinler yazılır ve nihayetinde basılır.
Gel gelelim karın ağrımıza…
Açıklamalar, evet tüm açıklamalar çok anlamlı. Kullanılan kelimelere göz gezdirince, her biri bir öncekinden daha anlamlı… Gözünüzün önüne bir getirin; ezberlenmiş, daha önce denenmiş ve etkileri kanıtlanmış kelimeler, düzgün bir diksiyon eşliğinde kürsüden okunuyor.
Ama gel gör ki tat yok.
Hiçbir kurumda risk yok, inisiyatif alan çalışan yok.
Röportaj veren, eleştiride bulunan insan yok.
Yok da yok anlayacağınız.
Anlıyoruz ki kimsenin kalıbından taşası, daha büyük ve nice bir derdi işaret edesi yok.

Benim için ne acı ama faaliyeti gerçekleştiren için pek muktedir hadise işte budur.